Streszczenie

Zusammenfassung

Streszczenie

Резюме

Résumé

Kopsavilkums

Santrauka

Рэзюмэ

Синопсис

Abstract

Herbert Schrödter, urodzony w Berlinie w 1910 r., Służył jako ochotnik w wojsku w latach 1940–1945, ostatnio jako porucznik i dowódca kompanii karabinu maszynowego. Walczył głównie z Umanem, w okolicach Slowyansk, w Nikopolu iw Kurlandii.

W latach 1940–1944 był starszym oficerem sierżantem i dowódcą plutonu Pułku Piechoty 477 (257. Dywizja Piechoty, zmieniająca przynależność do korpusu, głównie 17 Armii lub 1. Armii Pancernej, Grupa Armii Południe). Najpierw, jako załoga wojsk w Polsce, brał udział w firmie Barbarossa od 21 czerwca 1941 r., Walczył pod kociołkiem w Uman i dotarł, głównie przypisany do rezerwy przywódcy, bez wielkiej walki z Doniecami. Zimą 1941/42 brał udział w walkach w Slowjansku i otrzymał Żelazny Krzyż II klasy, odznakę szturmową piechoty w srebrze i Medal Wschodni. Wkrótce po rozpoczęciu ofensywy letniej w 1942 r. Dywizję przeniesiono do Francji w celu odświeżenia i ochrony wybrzeża, gdzie został mianowany porucznikiem. W 1943 r. Ponownie przyjechała do Slowyansk, która została ponownie zakwestionowana na początku odwrotu. Po zranieniu i szpitalnym pobycie w domu, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, przyjechał do Nikopolu do użytku. Tam został ranny po krótkim czasie po raz trzeci, za co otrzymał ranną odznakę w srebrze i dlatego nie musiał być świadkiem zniszczenia dywizji w Rumunii. W 1944 r. Ożenił się. W latach 1944–45 prowadził 3 kompanię batalionu Korpusu MG 410 (Korpus Armii X, 18 Armii, Kurlandia Grupy Armii) w okolicy Libau, gdzie awansował na Pierwszego Porucznika i Krzyż Żelazny I klasy i otrzymał zapięcie w kolorze brązu. Od 1945 do 1949 roku był w niewoli radzieckiej w Rydze, Smoleńsku i Borysowie.

Zostawił swój oryginalny dziennik w 1944 r. W swojej ojczyźnie, gdzie został pozostawiony przez rodzinę podczas ucieczki. W niewoli zrekonstruował go i niezauważenie przyniósł do domu.

(Tłumaczenie Google)